Alisa Prakalpakorn

Le Monument en France

โรงละครคาบาเร่ต์ ตัวอาคารเป็นโรงสีมีกังหันขนาดใหญ่ ประดับหลอดไฟนีออนสีแดง ทำให้ลูกค้ามองเห็นแต่ไกล ที่โรงละครแห่งนี้มีระบำฝรั่งเศสที่แรกเริ่มเดิมที คนฝรั่งเศสปลื้มนัก คือ ระบำ Cancan (ระบำแคนแคน) หรือ «coincoin» ตอนต้นศตวรรษที่ 19 นักระบำคนหนึ่งคิดค้นเสตปการเต้นคู่ชายหญิง ซึ่งประยุกต์มาจากการเต้นแบบหนึ่งของประเทศอังกฤษ และตั้งชื่อว่า «chachut» เจ้าหน้าที่บ้านเมืองและบรรดาผู้เคร่งศาสนาหัวอนุรักษ์นิยมต่างไม่พอใจการเต้นแบบนี้ เพราะคู่เต้นรำฝ่ายหญิง ซึ่งสวมชุดกระโปรงยาวช่วงบนรัดแนบลำตัวแล้วผายออกตั้งแต่ช่วงเอวลงไป กระโปรงพองฟูคล้ายผลฟักทอง ใต้กระโปรงเป็นสุ่มซ้อนหลาย ๆ คุณเธอจะสวมกางเกงชั้นในซึ่งเป็นเครื่องแต่งกายดัดแปลงมาจากกางเกงกระโปรงสำหรับขี่ม้าหรือเล่นกีฬา โดยตัดเย็บด้วยผ้าฝ้ายเนื้อนิ่มยาวจากเอวลงมาห่างจากเข่าประมาณคืบหนึ่ง เมื่อเต้นมาถึงเสตปที่กำหนด นักเต้นสาวจะยกชายกระโปรงขึ้น เผยให้เห็นขาอ่อนในถุงน่องเนื้อหนาสีขาวสะอาด กระโปรงซับในทิ้งตัวลงมาเป็นช่อชั้นคล้ายกลีบดอกไม้ที่อัดซ้อนกันแน่น เกสรดอกไม้คือกางเกงชั้นในวับ ๆ แวม ๆ เซ็กซี่ไม่หยอก ต่อมารูปแบบการเต้นระบำแคนแคน ถูกปรับเปลี่ยนจากการเต้นคู่ชายหญิงเป็นการเต้นของสาว ๆ เท่านั้น นับเป็นข้อดีที่ทำให้ระบำชุดนี้รักษาเอกลักษณ์ดั้งเดิมไว้ได้ครบถ้วน เมื่อมองดูการเต้นรำแบบนี้ การเต้นรำที่เน้นการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วพร้อมเพรียงกัน และขายจินตนาการจากความเซ็กซี่เล็ก ๆ ของนักเต้นสาว ๆ ในจังหวะที่พวกเธอยกชายกระโปรง ยกขาตามขึ้นมาแล้วเตะขาท่อนล่างไปข้างหน้า ดึงกลับเข้ามา ทำซ้ำ ๆ กัน ทั้งนี้ ความสมดุลและความเป็นหนึ่งเดียวกันของผู้เต้นทุกคน ความเพียรพยายามประกอบกับการซ้อมอย่างหนักเป็นหัวใจสำคัญของการเต้นชุดนี้ Philippe Musard คือชื่อของผู้ริเริ่มระบำชุดนี้ น่าแปลก รูปแบบการเต้นเสี่ยงศีลธรรมและมาตรฐานสังคมกลับเปิดแสดงครั้งแรกในงานเต้นรำ Carnaval de Paris เรียกการเต้นแบบนี้ว่า « Nini Pattes en l?air » ว่า le quadrille

ระบำแคนแคนแพร่หลายออกไปในวงกว้าง คณะแคนแคนที่คนส่วนใหญ่รู้จักคือคณะ La Goulue ซึ่ง Jane Avril นำมาเปิดแสดงที่ร้านชื่อ Moulin Rouge ไม่ว่าเรื่องราวกำเนิดของระบำแคนแคนจะเป็นอย่างไร มีหลักฐานปรากฏชัดเจนว่าระบำแคนแคนเกิดขึ้นครั้งแรกที่ประเทศอังกฤษ จึงมีชื่อเรียกเป็นภาษาอังกฤษ อีกทั้งระบำชุดดังกล่าวปรากฏตัวในวงการบันเทิงของฝรั่งเศสอย่างเต็มภาคภูมิ เมื่อผู้ประพันธ์เพลงโอเปร่า Jacques Offenbach นำมาเป็นส่วนหนึ่งของละครโอเปร่าขนาด 2 องค์ 4 ฉาก (un opéra-bouffe en deux actes, quatre tableaux) เรื่อง Orphée aux Enfers ซึ่งจัดแสดงที่ Théâtre des Bouffes-Parisiens กรุงปารีส เมื่อวันที่ 21 ตุลาคม 1858 และอีกครั้งที่โรงละคร Théâtre de la Gâté เมื่อวันที่ 7 กุมภาพันธ์ 1874 เป็นละครแบบ 4 องค์ 12 ฉาก (en quatre actes et douze tableaux) เรื่องราวมากมาย บุคคลหลากหลาย กาลเวลายาวนาน ทั้งหมดหลอมรวมเป็นการแสดงที่เรารู้จักดีทุกวันนี้ แม้จะเป็นย่านร้อนแรงคาวโลกีย์ ก็มีคนปรารถนาจะสัมผัส ให้ได้ชื่อว่าครั้งหนึ่งตนเคยเข้าไปในสถานบันเทิงชื่อ Moulin Rouge